امروزه پارکینگ بسیاری از خانه‌ها و به‌ویژه مجتمع‌های بزرگ مسکونی به درهای برقی مجهز شده‌اند. خوبی این درها این است که زحمت پیاده و سوار شدن را به راننده نمی‌دهند و از این طریق در وقت افراد صرفه جویی می‌شود. برخی شهروندان هم آسوده از اینکه در برقی مطمئن است و بی‌هیچ زحمتی باز و بسته می‌شود، منتظر بسته شدن آن نمی‌مانند و به‌دنبال کار خود می‌روند.
در این بین چند ثانیه‌ای طول می‌کشد تا در بسته شود و یا گاه پیش آمده که به‌دلیل بروز نقص فنی در باز مانده باشد. درست در چنین شرایطی است که ممکن است امنیت خانه و آپارتمان بر هم بریزد؛ به این معنا که امکان دارد دزد و یا سارقانی در آن نزدیکی کمین کرده باشند تا به محض خروج شما از پارکینگ، از این فرصت استفاده کرده و وارد مجتمع و یا خانه بشوند. این مسئله به‌خصوص شب هنگام فرصت بهتری به سارقان می‌دهد. به هر روی این عادت را به‌خودتان بدهید که تا اطمینان از بسته شدن در پارکینگ، محل را ترک نکنید. از سویی دیگر در مقاطع زمانی دوره‌ای در برقی را از نظر فنی وارسی کنید تا نسبت به درست باز و بسته شدن آن مطمئن شوید. به هر حال به یاد داشته باشیم که استفاده از تکنولوژی‌های جدید ظرافت و دقت بیشتری می‌طلبد و در این صورت است که آنها می‌توانند آسایش و راحتی ما را دو چندان سازند. و دست آخر به قول فامیل دور؛ باید هوای درها را داشت و مراقب آنها بود!
رودخانه‌های آلوده را دریابیم
این روزها اگر به رودخانه‌هایی که در اطراف شهر و یا نزدیکی آن قرار گرفته اند، سری بزنید بی‌هیچ تردیدی از منظره‌هایی که پیرامون آنها می‌بینید، متأسف می‌شوید.در وهله اول از وجود آن همه زباله در حاشیه و یا درون آنها شگفت زده می‌شوید و از خود می‌پرسید که این حجم زباله چگونه و چرا به اینجا آمده است؟ به‌نظر ما طرح همین پرسش حاکی از این است که همه ما نسبت به محیط‌زیست خود حساس هستیم و آن را عاری از هرگونه آلودگی می‌خواهیم؛ اما این را هم فراموش نکنیم که این ما هستیم که با بی‌توجهی‌های خود دامان طبیعت و از جمله رودخانه‌ها را آلوده می‌سازیم.
در حاشیه این رودخانه همه نوع زباله از بطری و شیشه‌های نوشابه و ظرف‌های یکبار مصرف گرفته تا پسماندهای خوراکی و غذا یافت می‌شود. خلاصه چه بگوییم، یک زباله دانی تمام عیار! واقعا خیلی عجیب است؛ مایی که برای رفتن به گردش و گذراندن اوقاتی خوش با خانواده رنج بردن و به دوش کشیدن آن همه وسایل پیک نیک را بر خود هموار می‌کنیم، آیا از بردن تنها یک کیسه زباله که آشغال‌ها و پسماندهای غذایی خود را در آن بریزیم تا هنگام بازگشت به خانه، آن را در محل مناسبی قرار دهیم، عاجز هستیم؟ برخی از شهروندان در این زمینه چنان غیرمسئولانه رفتار می‌کنند که گویی تنها آنها حق استفاده از طبیعت پاک را دارند. با این وضعیت هیچ کس راضی به گذراندن اوقات خود در محیطی سراسر کثیف و آلوده نیست. طبیعی است که یک محیط زیبا و چشم نواز آدمی را به‌خود جذب می‌کند و در برابر یک محیط نازیبا و آشفته و آلوده وی را گریزان می‌سازد. آیا این معنای آشتی با طبیعت است؟
آسوده کردن خود و افزودن زحمت دیگران!
اکنون چند روزی است که زندگی به روال عادی خود بازگشته و همه از تعطیلات نوروزی برگشته‌اند و بر سر کار و زندگی معمول خود رفته‌اند. در این میان شهر هم از تعطیلات خارج شده و کم کم شلوغی و ترافیک به آن باز می‌گردد. مطابق معمول همیشه، این روزها خیابان‌ها و کوچه‌ها از وفور ماشین‌های پارک شده و در رفت‌وآمد، جای سوزن انداختن نیست و در برخی از مناطق اصلی شهر، گاهی شمار خودروها از آدم‌ها بیشتر به‌نظر می‌آیند! پارک خودرو در مناطقی که اداره‌ها و سازمان‌های دولتی زیادی وجود دارند به معضل عمده‌ای تبدیل شده است، به‌گونه‌ای که شهروندان برای یافتن جای پارک ناچار می‌شوند که خیلی زودتر از معمول از خانه خود بیرون بیایند.
در این میان کوچه‌های اطراف آن مناطق مملو از ماشین می‌شود و این مسئله به‌غیر از سلب آسایش ساکنان آنجا، عملا رفت‌وآمد را در کوچه دشوار می‌سازد. گاه راننده‌ای نومید از پیدا کردن جای پارک، ماشین خود را در نزدیک‌ترین محل ممکن قرار می‌دهد و با گذاشتن برگه‌ای که در آن شماره تلفن همراه وی نوشته شده وجدان خود را آسوده می‌گرداند! این تازه در حالی است که گوشی همراه وی خاموش نباشد، وگرنه معلوم نیست که شهروندانی که می‌خواهند از پارکینگ خانه و یا محل پارک قانونی خود خارج شوند، چقدر باید معطل بمانند؟!
